Review: Epson R-D1 2004 CCD Digitale Rangefinder

De Epson R-D1, uitgebracht in 2004, was 's werelds eerste digitale meetzoeker. Tot op de dag van vandaag gebruiken fotografen de R-D1 vanwege zijn CCD-sensor en vintage stijl. Maar hoe presteert hij vandaag de dag? In dit artikel onderzoekt fotograaf Ian Howorth de specificaties en prestaties van de Epson R-D1. Bekijk de testbeelden en zie hoe de beeldkwaliteit van de camera zich verhoudt tot die van een moderne systeemcamera.

Deze review behandelt:

• Specificaties

• Ontwerp en bediening

• Beeldkwaliteit

• Batterijlevensduur & gebruiksgemak

• Ons Oordeel

Het is je vergeven als je denkt dat een Sony A7S II uit 2015 de vloer aanveegt met een digitale camera die meer dan tien jaar eerder is uitgebracht. Maar we hebben het hier over de legendarische Epson R-D1 rangefinder.

Ik geef toe dat ik in het begin heel weinig wist over de Epson R-D1. Ik wist dat het een rangefinder was en een van de eerste digitale camera's die kon wedijveren met film. Nadat ik een paar dagen met de Epson had doorgebracht, leerde ik er veel meer over dan wat er op het specificatieblad staat. De technische specificaties zijn echter nog steeds belangrijk om een basisinzicht te krijgen in wat een camera te bieden heeft.

Specificaties

• 6,1 megapixels

• Maximale ISO: 1600

• 12-bits CCD RAW-sensor

• Sluitertijd: gloeilamp, 1/2000

• 2-inch TFT LCD

• Leica M-vatting

• Alleen handmatige scherpstelling

• 1FPS opnamesnelheid

De R-D1 heeft een CCD sensor, die een andere architectuur heeft dan een CMOS sensor zoals die in de Sony A7S II. Hoewel CMOS de meest gebruikte technologie is geworden, geven CCD-sensoren beelden net iets anders weer, waardoor veel fotografen er nog steeds naar op zoek zijn. CCD-sensoren hebben een reputatie op het gebied van kleurwetenschap die zich leent voor een vintage gevoel en verbluffende zwart-wit conversies. Meer informatie over CCD versus CMOS sensoren.

Ontwerp en bediening

Zoals we hebben geleerd van veel oudere camera's, gaan specificaties niet altijd boven alles. Karakter en individuele smaak zijn onvervangbaar, hoeveel dynamisch bereik, resolutie en ISO-prestaties je ook hebt.

Dus, wat is er met de camera? Nou, hij was een genot om naar te kijken en vast te houden. Liefhebbers van goed gemaakte afstandsmeters, zoals Leica, Konica en Zeiss, zullen de stevige constructie van deze prachtige camera zeker waarderen. Wat ontwerp betreft, vertoont hij gelijkenissen met een Voigtländer Bessa R filmcamera, zij het met een iets technischer tintje.

Bovenplaat

De bovenplaat is prachtig, met 'Epson Digital Rangefinder' geëtst aan de linkerkant, rechts van het menu wiel. Leica M3 gebruikers zullen bekend zijn met dit wiel, tweedehands voor het oprollen van je film. Links van de flitsschoen bevestiging zit de frameline selector. Hiermee kun je handmatig compenseren voor 28mm, 35mm en 50mm beeldvelden in de viewfinder.

Viewfinder

Als we het hebben over viewfinder, is de R-D1 erg helder. Hoewel hij niet zo superieur is als die van een Leica, biedt hij toch een mooie, heldere rangefinder. Hiermee kun je de randen nauwkeurig uitlijnen voor perfecte scherpstelling. Het is opmerkelijk dat deze zoeker, gezien de release in 2004, nog steeds indrukwekkend is. Het is ook het vermelden waard dat deze camera alleen handmatige scherpstelling biedt, geen automatische focus.

Instelknoppen en regelaars

Meteen rechts van de flitsschoen zit veruit mijn favoriete draaiknop. Ik bedoel, kijk er gewoon eens naar! Vier wijzers geven je metingen voor witbalans, levensduur van de batterij, RAW/JPEG-instelling en resterende beelden op de buitenste ring.

Rechts daarvan vind je de knop voor de sluitertijd en ISO. Fujifilmfotografen zullen dit herkennen, het zit allemaal in dezelfde draaiknop. Als je de knop optilt, krijg je toegang tot ISO en als je de knop draait nadat je op de ontspanknop hebt gedrukt, krijg je toegang tot sluitertijden variërend van 1/2000 tot bulb.

Je vraagt je waarschijnlijk af waarom deze digitale camera iets heeft dat lijkt op een hendel om de film vooruit te spoelen. Nou, dat heeft een functie: de sluiter moet elke keer dat je hem afvuurt worden ontspannen. Dit maakt het proces erg vergelijkbaar met het maken van analoge opnamen - een plezier of een pijn in het achterwerk, afhankelijk van je standpunt. Het volstaat te zeggen dat deze camera geen continue opname functie heeft. Het is zo snel als je de hendel vooruit kunt zetten.

Als je analoge fotografie wilt nabootsen met een digitale camera, is de Epson R-D1 zeker een optie.

LCD-scherm achterzijde

Het LCD-scherm aan de achterkant is, zoals je zou verwachten, vrij basic. Het bevestigt alleen dat je een foto hebt gemaakt. Geen toeters en bellen, geen fancy OLED displays. Dat gezegd hebbende, vind ik het beter dan veel van de top LCD's van camera's van de grotere fabrikanten van dat moment.

Ik merkte wel dat ik lichtjes onderbelichtte om de hoge lichten wat naar beneden te halen na het bekijken van mijn foto's, iets wat ik niet nodig vond. Wat betreft dynamisch bereik is er een behoorlijke kloof tussen het beeld dat het LCD-scherm laat zien en het beeld dat is vastgelegd.

Menusysteem

Het menusysteem is behoorlijk onhandig, en het herinnert ons eraan hoe ver we zijn gekomen als het gaat om het eenvoudiger maken van complexe menu's om door te navigeren met touchscreen en joysticks. Gelukkig is dit een eenvoudiger systeem dan we nu gewend zijn, dus als je eenmaal alles hebt ingesteld, hoef je hier zelden veel tijd door te brengen.

Invloed en impact

Een van de dingen die me echt verbaasde over de Epson R-D1 was hoeveel ze goed hadden en hoeveel ze moderne ontwerpen hebben beïnvloed. Fujifilm komt naar voren met hun X-Pro en X100 series, waarbij de ISO-knop in de sluiterknop zit om ruimte te maken bovenin. Of dit is afgekeken van de R-D1 is nog maar de vraag, maar je moet Epson bewonderen voor het feit dat ze dit al in 2004 toepasten.

Fujifilm ging later nog een stapje verder met vintage, zowel in het camera design als in de beeldtaal. Hoewel Fujifilm sindsdien synoniem is geworden met de analoge fotografie vibe was de Epson R-D1 een van de eerste camera's die analoge camera's naar het moderne tijdperk bracht.

In feite is de Epson R-D1 een 'eervolle vermelding' in onze top digitale camera's voor een analoge look.

Kantelbaar scherm

Het kantelbare scherm is echt de game changer. Hoeveel camera's heb je niet gehad die er geen hadden en waar je dringend een nodig had? Epson produceerde deze vanaf de eerste dag. Ik vond het zelfs leuk dat er een conversietabel van full-frame naar APS-C bij zat als je het LCD-scherm omdraaide tijdens het fotograferen. Dit was om je te herinneren aan de conversie, maar ook om de camera esthetisch aantrekkelijk te maken als je ervoor koos om op een meer analoge manier te fotograferen. Iemand een Fujifilm X-Pro 3? Lees onze Fujifilm X-Pro 3 review.

Deze camera, die zo eigenzinnig is als hij is, had niet echt een vergelijking nodig. Afgezien van een Leica M8 is er niet echt iets vergelijkbaars. En toen kwam de vertrouwde Sony A7S II. De 12-megapixel sensor van de Sony staat misschien haaks op de beeldkwaliteit. Vanuit het oogpunt van resolutie laat het je misschien een beetje koud, maar vergis je niet, vanuit het oogpunt van beeldkwaliteit is dit een van de beste sensoren ooit gemaakt.

Beeldkwaliteit

Ik heb deze foto's enigszins bewerkt. Maar slechts heel licht - alleen basis correctie, met dezelfde voorinstelling voor beide bestanden. Ik ontdekte dat het inherente verschil in beide sensoren ervoor zorgde dat ze heel verschillend reageerden op de preset. De Sony A7S II geeft veel neutralere kleuren weer en de Epson R-D1 met een lichte magenta vertekening.

Zoals je zou verwachten van een vroege CCD sensor, is er veel minder dynamisch bereik beschikbaar, wat zorgt voor een contrastrijker beeld.

Een hoog dynamisch bereik geeft je meer mogelijkheden met de sensor. Als de beelden een beetje vlak zijn, kun je later contrast toevoegen. Een van de bezwaren die veel mensen hebben tegen de Sony A7S II sensor is dat hij direct uit de camera bijna te goed en te neutraal is. De Epson R-D1 heeft daarentegen direct al veel karakter. Dat is een droom voor mensen die ervan houden, niet zozeer als je er niet van houdt.

Scherpstellen is een makkie. Velen van jullie die weleens met een Leica of andere afstandsmeters hebben gefotografeerd, zullen bekend zijn met het afstands veld. Je hoeft alleen maar scherp te stellen totdat de randen - horizontaal of verticaal - op één lijn liggen en je bent scherp.

Je zou het mis hebben als je denkt dat dit juweeltje uitblinkt bij zeer lage ISO, iets waar CCD-sensoren traditioneel moeite mee hebben. Bij 400 ISO is hij net opgewarmd. Natuurlijk neemt het contrast toe naarmate je de ISO hoger zet, maar de camera maakt nog steeds erg mooie foto's met veel karakter.

Bij het gouden uur schitterde de camera echt. En door de ISO te verhogen van de basiswaarde van 200 naar 400, kreeg de foto net iets meer textuur, waardoor hij extra opviel.

Ik had nooit gedacht dat ik met een 20 jaar oude CCD APS-C sensor zou fotograferen en korrel zou toevoegen in Lightroom bij 800 ISO. Dit verraste me echt, maar wel aangenaam. Ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen dat ik de voorkeur gaf aan de foto's met de toegevoegde korrel. De CCD-sensor produceert een zeer ongebruikelijke textuur die ik nog niet eerder heb ervaren, behalve bij het fotograferen van een verlopen 35mm-film.

Toen ik in het verleden met CCD-sensoren fotografeerde, realiseerde ik me hoe goed zwart-wit conversie kan zijn en de Epson R-D1 stelt niet teleur. Ik heb soortgelijke ervaringen opgedaan met andere CCD-camera's, zoals de Leica M8 en sommige digitale middenformaatcamera's. CCD-technologie lijkt zulke prettige zwart-witfoto's te maken. Ze zijn pittig en contrastrijk en creëren een zeer klassieke zwart-wit esthetiek, vergelijkbaar met gedrukte Ilford HP-5 of zelfs Kodak Tri-X.

Een van de dingen die deze kleine wondercamera zou maken of breken is de opnamesnelheid. Het is één ding om iemand ervan te overtuigen om met handmatige lenzen te fotograferen in een tijdperk van autofocus, maar het is een ander ding om ze een digitale sluiter zonder continuopname te verkopen. Dat is moeilijk te verkopen.

Tegen het einde van de dag zag ik een van de meest spectaculaire shows van Brighton: de murmuraties van de spreeuwen. Het is echt een bezienswaardigheid rond zonsondergang en om dit vast te leggen heb je een goed uitkijkpunt nodig en idealiter een snelle opnamesnelheid. Deze spreeuwen bewegen snel en creëren heel snel prachtige vormen die net zo snel moeten worden vastgelegd.

Levensduur batterij

Tijdens het vastleggen van de spreeuwen op hun meest indrukwekkende momenten, viel me een eigenaardigheid van de camera op. Wanneer de batterij begint leeg te raken, heeft dit invloed op de opstarttijd van de camera. Niet zozeer het opstarten zelf, maar het ontwaken uit de slaapstand om een foto te maken. Hoewel de batterij nog maar half leeg was, was het tijd om hem te vervangen. Dat was gelukkig eenvoudig genoeg. Batterijen gaan echter niet erg lang mee, dus het is belangrijk om er genoeg bij je te hebben en ze regelmatig te vervangen. Die dag had ik er zes bij me en ik gebruikte er uiteindelijk vier in ongeveer drieënhalf uur.

Na het vervangen van de lege batterij door een nieuwe, verliep het vooruitschuiven van de hendel niet zo soepel. Ik miste waarschijnlijk een fractie van een moment door te traag te draaien, maar uiteindelijk lukte het toch. Alles gaat gewoon wat langzamer en vereist wat meer geduld. Maar zolang je daarmee kunt leven, zal deze camera je altijd belonen en het gevoel geven dat jullie samen een foto hebben gemaakt - in plaats van alles voor je te laten doen.

Gebruiksvriendelijkheid

Wat voor soort fotograaf zou vandaag de dag de Epson R-D1 gebruiken? Dat is een lastige vraag. Dit is echt een geweldige kleine camera, die het beste van het beste accepteert als het gaat om lenzen - Leica M. Hoewel de sensor niet meer de meest geavanceerde is, hebben ze een ongelooflijke vibe direct uit de camera. En vergis je niet, met die ERF RAW-bestanden kun je veel bewerken om een look te creëren. Vanuit het oogpunt van design is het geen stoere en doelgerichte camera zoals een moderne spiegelreflexcamera, maar veel subtieler.

Vanuit het oogpunt van gebruiksvriendelijkheid is het gewoon leuk. Heel erg leuk. De eigenzinnige hendel en de prachtige, door Seiko ontworpen wijzerplaten schreeuwen kwaliteit op een manier die liefhebbers van goed ontworpen dingen zullen waarderen. Zie het als een prachtig object waar je naar kunt kijken, dat je kunt vasthouden en waarderen en dat je ook nog eens prachtige foto's kan opleveren.

We hebben de Sony A7S II gebruikt als moderne camera met lage resolutie om te vergelijken met de CCD-sensor van de R-D1. Maar je kunt ook Sony camera's gebruiken om vintage lenzen op te zetten. Je hebt niet per se een oudere camera nodig, zoals de Epson R-D1, om unieke beelden in vintage stijl vast te leggen.

Sommige fabrikanten, zoals Leica, brengen vintage lenzen opnieuw uit voor het moderne tijdperk. Dus als je geld te besteden hebt, kun je een Leica M Thambar op je Epson R-D1 zetten.

Ik heb altijd camera's gekozen om wat ze kunnen en niet zozeer om hoe ze eruitzien, maar het is onmogelijk om de R-D1 niet te waarderen om zijn ontwerp. Hij is niet alleen prachtig gemaakt, maar heeft ook die magische combinatie van esthetiek en functionaliteit.

Ons Oordeel: Geweldig voor online, maar beperkt door resolutie

Zou de Epson R-D1 vandaag in mijn cameratas zitten? Als ik voornamelijk voor online zou fotograferen, dan zou het een volmondig ja zijn. Maar zoals het er nu voor staat, heb ik er geen ruimte voor. Ik weet niet zeker in welke niche deze camera zou kunnen voorzien die mijn bestaande camera's niet hebben.

Het andere probleem is de resolutie. Het zou mogelijk zijn om tot een behoorlijk formaat af te drukken. Een afdruk van 8x10 en misschien zelfs iets groter zou geen probleem zijn. Als je echter gewend bent geraakt aan de inmiddels standaard 24 megapixels, zal de 6 megapixel resolutie van de R-D1 je zijn beperkingen laten zien. Als je je werk voornamelijk online wilt delen, dan doet de R-D1 veel met zijn 6 megapixels. Beeldkwaliteit draait immers niet alleen om resolutie, maar ook om kleur, textuur en de algehele weergavekwaliteit.

De eigenaardigheden van de R-D1, de korte batterijlevensduur, de geavanceerde hendel en de trage opnamesnelheid zouden mij niet afschrikken. De beperkingen kunnen de algehele opname-ervaring juist ten goede komen. Dit is nog steeds een prachtig ontworpen camera.

Ik vond het geweldig om met deze camera te fotograferen, het gaf me het gevoel tussen twee werelden te staan. Ik kan me niet voorstellen hoe het in 2004 geweest moet zijn, maar het is verfrissend om te weten dat de Epson R-D1 zelfs vandaag de dag niet alleen leuk is, maar ook heel relevant.

Houdt het stand tegen moderne technologie? Dat hangt ervan af hoe je het bekijkt. Als je een moderne camera wilt vervangen die snel moet kunnen scherpstellen en veel voor je moet doen, dan niet. Maar als je op zoek bent naar een fotografie-ervaring die het langzamere, doordachte tempo van film combineert met het gemak van digitaal, dan is de R-D1 een van de allerbeste.

Lees meer ​​camerareviews op onze MPB Blog.

Veelgestelde vragen

Kan ik met de Epson R-D1 lenzen met Leica M-vatting gebruiken?

Ja, de R-D1 had een Leica M-vatting en was dus compatibel met het enorme assortiment oude en nieuwe Leica M-vattingen. Dit was een groot voordeel ten opzichte van digitale camera's met eigen lensvatting.

Hoe was de beeldkwaliteit van de R-D1 sensor vergeleken met die van de film afstandsmeter?

Hoewel de beeldkwaliteit goed was voor die tijd, kwam deze niet helemaal overeen met de look en feel van beelden van hedendaagse filmcamera's zoals de Leica M7. De sensortechnologie heeft nog steeds enkele beperkingen in vergelijking met analoog.

Welke accessoires en upgrades waren er beschikbaar voor de R-D1?

Epson bood een upgrade van de digitale achterkant naar 10 megapixels voor een betere resolutie. Er waren ook optionele optische viewfinders en externe flitsers. Veel M-mount lenzen en filters konden worden gebruikt.

Hoe belangrijk was de R-D1 voor de ontwikkeling van digitale fotografie?

Als eerste digitale rangefinder was de R-D1 een pionier op het gebied van digitale rangefinder camera's. Het was de wegbereider voor latere modellen van Leica. Het maakte de weg vrij voor latere modellen van Leica, die de standaard zijn geworden in digitale afstandsmeters.

Produceert Epson tegenwoordig nog steeds digitale rangefinder camera's?

Nee, de R-D1 was de enige digitale rangefinder camera van Epson. Hoewel hij interesse en bijval genereerde, was hij ook enigszins niche. Epson heeft zich de afgelopen jaren meer gericht op actie camera's en drones dan op extra afstandsmeters.