icon/midnight/@searchCreated with Sketch.
The Aurora Borealis and Milky Way

In Actie: Canon EF Lenzen voor Astrofotografie

Gepubliceerd op 19 december 2024 door MPB

Astrofotograaf Ben Brotherton trekt wereldwijd met zijn schitterende foto's van sterrenhemels, onder andere te zien op de BBC. Zijn werk, vastgelegd met Canon digitale spiegelreflexcamera's en Canon-lenzen, laat zien dat je geen dure systeemcamera nodig hebt om indrukwekkende astrofotografie te maken.

In deze gids deelt Ben enkele van zijn favoriete astrofoto's en de lenzen die hij gebruikte om ze vast te leggen – en hoe deze een goede keuze kunnen zijn voor jouw eigen astrofotografie. Aan jou het woord, Ben!

Het Andromedastelsel

De Andromedastelsel | Canon EOS 7D Mark II | EF 70-200mm f/2.8 IS II | 1,4x III extender

'Sinds 2015 maak ik diep-hemel foto’s met mijn vertrouwde Canon EOS 6D en Canon EOS 7D Mark II, gewoon vanaf een statief tot ik overschakel op een volledig computergestuurde telescoopopstelling. Het vastleggen van diep-hemel foto's kan in het begin intimiderend lijken, maar de truc is om te beginnen met de apparatuur die je al hebt.

Veel fotografen gebruiken de welbekende 'heilige drie-eenheid' van f/2.8-lenzen: de Canon EF 16-35mm f/2.8 L USM, Canon EF 24-70mm f/2.8 L USM en Canon EF 70-200mm f/2.8 L USM. Sommigen hebben ook een 'nifty fifty', zoals de Canon EF 50mm f/1.8 STM, in hun tas.

Deze lenzen zijn geweldige opties om mee te starten voor astrofotografie, omdat ze je de mogelijkheid geven een groot deel van de nachtelijke hemel vast te leggen zonder dat je veel extra apparatuur nodig hebt. Het snelle diafragma van f/2.8 is bovendien belangrijk om hoge ISO-ruis en lange belichtingstijden te verminderen.

Hoewel de '500-regel' handig is om sterrensporen (vergelijkbaar met bewegingsonscherpte) te voorkomen, kun je ook een eenvoudige star tracker gebruiken om veel meer mogelijkheden te ontdekken. Ik raad zeker aan er een aan te schaffen als je je astrofotografie naar een hoger niveau wilt tillen. Zelf gebruik ik de Skywatcher Star Adventurer, maar het GTI-model is ook een uitstekende keuze.

Een afbeelding van de Skywatcher Star Adventurer GTI tegen de nachtelijke hemel

Skywatcher Star Adventurer GTI

Mijn favoriete lens voor diep-hemel fotografie is zonder twijfel de Canon EF 70-200mm f/2.8 L IS II USM. Deze lens presteert geweldig met het diafragma wijd open, laat veel licht binnen en kan zonder moeite omgaan met hoge luchtvochtigheid tijdens nachtelijke opnamen.

Onlangs ben ik ook begonnen met de Canon EF 70-200mm f/4 L USM, een lichtere optie dan de IS-versie. Ondanks het compactere formaat levert deze lens nog steeds uitstekende beeldkwaliteit. Een belangrijk verschil is dat de scherpstelworp van de Canon EF 70-200mm f/2.8 L IS II USM groter is dan die van de f/4-versie, waardoor handmatig scherpstellen op sterren eenvoudiger wordt.

Bij het gebruik van een zoomlens is het aan te raden om na het instellen de scherpstelring – en vooral de zoomring – vast te zetten, bijvoorbeeld door deze af te plakken. Door het gewicht van het glas kunnen zoomringen namelijk langzaam verschuiven, wat je opname kan beïnvloeden.

Een afbeelding van een dubbele cluster

Dubbele cluster | Canon EOS 7D Mark II | EF 70-200 f/2.8 IS II | 1.4x III extender | teruggebracht naar F8

Ik gebruik vaak een Canon EF 1.4x III Extender om wat extra bereik te krijgen. Het verlengen van de brandpuntsafstand betekent echter dat de belichtingstijd korter moet zijn. Daarnaast verlaagt de extender het diafragma van f/2.8 naar f/4. Als je geen star tracker gebruikt, zul je de ISO moeten verhogen om dit te compenseren. Dit is iets om rekening mee te houden bij het kiezen van lenzen – soms is minder meer als het gaat om brandpuntsafstand.

De paardenkop- en vlamnevels in het sterrenbeeld Orion

De paardenkop en vlamnevels in de Orionconstellatie | Canon EF 70-200 f/2.8 IS II | 1,4x III extender | teruggebracht tot f/5,6

Het sterrenbeeld Orion is een van de makkelijkste plekken aan de hemel om mee te beginnen. Het is groot, helder en zichtbaar tijdens de wintermaanden, waardoor je meer lange nachten hebt om te oefenen. In de zomer is het sterrenbeeld Cygnus een goede keuze. Het staat hoog aan de hemel en de Melkweg loopt er dwars doorheen, wat ideaal is voor het vastleggen van brede beelden. Beide sterrenbeelden zijn perfect geschikt voor zowel korte als lange brandpuntsafstanden.

De sterrenhoop Pleiaden

De Pleiaden-sterrenhoop | Een winternachthemel in de buurt van Orion | 70-200mm f/2.8 IS II | 1,4x III extender

Pelikaannevel

Pelikaansnevel Een close-up gebied in het sterrenbeeld Cygnus

De maan

De maan

Hoewel de maan groot lijkt, is ze eigenlijk vrij klein zodra je gaat fotograferen. Met een 70-200mm lens zul je de opname dus moeten bijsnijden, maar het is nog steeds mogelijk om een goed beeld vast te leggen.

Voor groothoekopnamen gebruik ik een lens die je niet vaak tegenkomt: de Canon EF 28mm f/1.8 USM. De reden is simpel – het is mijn enige snelle groothoeklens, en uiteindelijk gaat het erom dat je gebruikt wat je hebt.

Deze lens is ook ideaal voor time-lapses van de nachtelijke hemel, omdat je hiermee een breder beeld van de omgeving kunt vastleggen. Ik gebruik deze lens vaak voor behind-the-scenes opnamen en heb hem onlangs nog ingezet om de Aurora Borealis vast te leggen. Dankzij het snelle diafragma vangt hij snel licht op, en omdat het een groothoeklens is, kun je langere belichtingstijden gebruiken zonder sterrensporen te creëren.

Het noorderlicht en de melkweg

Het noorderlicht en de melkweg | Canon EOS 6D | EF 28mm f/1.8 USM

Het noorderlicht en de melkweg

Het noorderlicht en de melkweg | Canon EOS 6D | EF 28mm f/1.8 USM

De sweet spot voor mij is de Canon EF 100mm f/2.8 L IS USM Macro. Deze lens is snel, haarscherp bij een groot diafragma en biedt net wat meer brandpuntsafstand dan een 28mm of 50mm, waardoor het makkelijker is om dezelfde objecten te kadreren zonder dat ze te klein lijken. Hoewel dit een geweldige lens is, kun je met de niet-IS versie – de Canon EF 100mm f/2.8 Macro USM – vergelijkbare resultaten behalen en wat geld besparen.

Vergeet niet de beeldstabilisator uit te schakelen als je een IS-lens op een statief of star tracker gebruikt. Rond de 100mm is een lens veel vergevingsgezinder dan bijvoorbeeld de 70-200mm f/2.8 IS II, omdat deze lichter is en het kadreren daardoor een stuk eenvoudiger kan zijn.

Vaag stof in sterrenbeeld Stier

Vaag stof in sterrenbeeld Stier | Canon EOS 6D | EF 100mm f/2.8 IS Macro

Komeet C/2017 T2 PANSTARRS

Komeet C/2017 T2 PANSTARRS | Canon EOS 7D Mark II | EF 400mm f/2.8 IS III | 1,4x III Extender

Mijn laatste keuze voor een lens is absoluut de Canon EF 400mm f/2.8 L IS III USM. Voor degenen die momenteel dieren in het wild of sport fotograferen, is dit wellicht een uitstekende keuze. Met een snel diafragma van f/2.8 levert deze lens details die scherper zijn dan een mes. Daarnaast heeft deze lens een unieke functie die bijzonder handig is voor deep-sky imaging: de handmatige autofocus snelheidsschakelaar. Hiermee kan de scherpstelring veel losser worden gezet, wat het scherpstellen aanzienlijk vergemakkelijkt in vergelijking met andere lenzen die ik heb gebruikt.

IC1396/De olifantenslurfnevel

IC1396/De olifantennevel | Canon EOS 6D & EOS 7D Mark II | EF 400mm f/2.8 IS III | 1,4x III extender

Ik erken dat het enorme prijskaartje de olifant in de kamer is, maar er is niets anders dat in de buurt komt. Zelfs de meeste speciale telescopen kunnen niet hetzelfde diafragma en dezelfde brandpuntsafstand bieden! Dus als er toegang is tot een Canon EF 300mm f/2.8 L IS USM of EF 400mm f/2.8 L IS USM, dan zijn dit ongelooflijke opties voor deep sky imaging.'

De maan

De maan | Canon EOS 7D Mark II | EF 500mm f/4 IS II

Dankjewel Ben! Lees meer over fotografie op onze MPB Blog.

Verkoop of ruil je camera-apparatuur bij MPB. Ontvang een gratis prijsopgave, gratis verzending en snelle betaling - nu verkopen of inruilen.