In Actie: Fujifilm X-Pro 3 vs X-Pro 2 voor sportfotografie

Sportfotograaf Dan King heeft veel ervaring met het vastleggen van wielerevenementen. Na jarenlang gebruik te hebben gemaakt van de Fujifilm X-Pro 2 systeemcamera uit 2016, heeft Dan nu de Fujifilm X-Pro 3 uit 2019 getest. Hij gebruikte deze camera tijdens zijn verslaggeving van het Nederlandse professionele wielerteam Jumbo Visma op Tenerife, Spanje, en de Strade Bianche in Toscane, Italië. Lees verder om meer te ontdekken over de Fujifilm X-Pro 3 en hoe deze presteert in fiets- en sportfotografie. Over naar jou, Dan.

Ik beschouw mezelf in de eerste plaats als een documentaire sportfotograaf, niet zozeer als een actiefotograaf. Wat mij drijft, is de chaos rondom atleten tijdens hun meest gelukkige en uitdagende momenten. Het gaat mij niet zozeer om het vastleggen van hun atletische prestaties op het scherpst van de snede tijdens de wedstrijd, maar eerder om de momenten ervoor en erna – de opbouw en de viering na de overwinning – die me echt fascineren. Mijn doel is om mijn publiek een uniek perspectief op het moment te bieden. De afgelopen jaren heb ik gewerkt met de Fujifilm X-Pro 2, maar met de komst van de vernieuwde X-Pro 3 heb ik steeds meer overwogen om te upgraden.

Naast mijn voortdurende verlangen naar nieuwe camera-uitrusting waren de belangrijkste redenen om de Fujifilm X-Pro 3 uit te proberen de snellere sluiter en autofocus. De X-Pro 3 kan 11 beelden per seconde maken, vergeleken met 8 fps op de X-Pro 2. Hoewel ik twijfelde of ik deze upgrade echt nodig had, gezien mijn gebruik van langzame sluitertijden en het pannen tijdens snelle opnamen, was ik nieuwsgierig naar de verbeteringen die de nieuwe camera zou bieden.

Ik hou ervan hoe deze techniek beweging vastlegt, vooral als ik snelheid in mijn foto’s wil weergeven. Met de 8 fps van de X-Pro 2 had ik echter vaak een krappe uitsnede. Ik vind het belangrijk dat mijn foto’s waterpas zijn, dus na het rechtzetten denk ik vaak: "Had de ruiter maar iets meer naar links gezeten." Ik hoopte dat de extra frames per seconde van de X-Pro 3 me zouden helpen om het onderwerp beter in het midden van het beeld te houden.

Hoewel de autofocus van de X-Pro 2 niet zo snel is als die van de Fujifilm X-T5, heb ik er nooit echt problemen mee gehad. Ik vroeg me echter af of de verbeterde autofocus van de X-Pro 3 me iets zou bieden waarvan ik niet wist dat ik het miste. Vooral omdat de APS-C sensor van de X-Pro 3 niet zo goed presteert bij weinig licht als mijn Leica Q2, vroeg ik me af of de snellere autofocus echt een verschil zou maken in situaties zoals teambussen of hotelkamers met weinig licht.

Om de Fujifilm X-Pro 3 echt te testen, nam ik de camera mee naar Tenerife voor het trainingskamp van Jumbo Visma. Hier, aan het begin van het seizoen, werkten de renners aan hoogtetraining en testten ze hun uitrusting en voeding. Dit gaf me de kans om zonder de druk van een wedstrijdomgeving met de camera te experimenteren en te ontdekken wat de sterke en zwakke punten waren. Omdat de routine van de renners over een paar dagen vrij consistent was, kreeg ik vaak meerdere keren dezelfde kansen om foto's te maken, wat me hielp om de camera beter te leren kennen.

Na Tenerife ging ik naar Italië om de Strade Bianche-race te fotograferen, een evenement dat bekend staat om zijn witte gravelwegen. Bij droog weer kunnen deze wegen enorme stofwolken veroorzaken, terwijl regen het stof verandert in een witte, lijmachtige modder die alles bedekt: van camera-uitrusting tot de fietsers en hun fietsen. Beide omstandigheden bieden geweldige fotomogelijkheden. Maar in een raceomgeving zoals deze, waar de fietsers in volle vaart voorbij komen, krijg je maar één kans om het perfecte shot te maken. De druk om in zo'n situatie te presteren is enorm, en er is geen ruimte voor fouten.

De Fujifilm X-Pro 3 is uitgerust met een vierde generatie X-Trans sensor van 26,1 megapixels, wat een upgrade is ten opzichte van de derde generatie X-Trans sensor van 24,3 megapixels in de X-Pro 2. De X-Pro 3 biedt een iets lagere minimale ISO van 160, terwijl de X-Pro 2 begint bij ISO 200. Beide modellen hebben echter dezelfde maximale ISO-instelling. Daarnaast beschikt de X-Pro 3 over een scharnierend touchscreen, wat een handige toevoeging is voor flexibelere opnamemogelijkheden. Ook heeft het latere model meer autofocuspunten, namelijk 425 in plaats van de 325 autofocuspunten van de X-Pro 2, wat zorgt voor snellere en nauwkeurigere scherpstelling.

Elke camera in de X-Pro serie is compact, en in combinatie met de WR-lenzen vormt het een ideale setup die je makkelijk onder je arm kunt dragen en onopvallend kunt bewegen—perfect voor documentaire werk. De Fujifilm X-Pro 3 heeft een nieuw scharnierend achterscherm dat kan worden omgedraaid, zodat alleen een klein scherm zichtbaar blijft dat enkel de basisinformatie toont. Dit vind ik geweldig, omdat ik meestal alleen de elektronische zoeker gebruik om batterij te besparen. Zo voorkom ik ook dat ik per ongeluk het scherm aanraak en ongemerkt instellingen verander.

Sinds afgelopen zomer fotografeer ik meestal met de camera ingesteld op een zwart-witsimulatie, maar ik schiet nog steeds in RAW. Dit maakt mijn opnamekeuze eenvoudiger en verwijdert tegelijkertijd de afleiding van kleur. Omdat ik kleurenblind ben voor groen en rood, helpt dit me echt om eventuele negatieve effecten van de kleuren in de scène te vermijden. Op deze manier kan ik me puur richten op het licht en de compositie van mijn opname.

De Fujifilm X-Pro 3 is een fantastische camera en een duidelijke verbetering ten opzichte van de X-Pro 2. Als ik nog geen X-Pro 2 had, zou ik zonder twijfel voor de X-Pro 3 gaan. Voor wie op zoek is naar een tweede body of nieuw is in de X-Pro serie, is de X-Pro 3 zeker de beste keuze.

Op zoek naar meer over sportfotografie?

Dit artikel maakt deel uit van de MPB Gids voor Sportfotografie, onze uitgebreide kijk op het genre sportfotografie, met advies, aanbevolen camera-apparatuur en interviews met een aantal van de beste fotografen van dit moment.