MPB Meets: Kunstenaar en Fotograaf Claudia Fuggetti

Claudia Fuggetti is een kunstenaar en fotograaf uit Taranto, Italië. In haar werk vervaagt ze de grens tussen werkelijkheid en verbeelding door fotografie, video en digitaal schilderen te combineren. Zo biedt ze een frisse kijk op het moderne leven. Haar beelden scheppen alternatieve werelden die de spanningen rond toekomst en technologie weerspiegelen, waarbij ze met kleur en verschillende media unieke perspectieven samenbrengt.

Claudia werd geselecteerd voor de FUTURES X MPB Residency en zal haar werk tonen op de Unseen Amsterdam Photography Fair.

FUTURES is een Europees initiatief dat de internationale fotografiegemeenschap samenbrengt om de groei van opkomende fotografen te bevorderen. Hun missie is om fotografen in de beginfase van hun carrière een podium te bieden, hun werk te presenteren en hen te verbinden met een groot netwerk van professionals, markten en publiek. Unseen is een kunstbeurs in de Westergasfabriek in Amsterdam, gericht op de nieuwste ontwikkelingen in de hedendaagse fotografie.

We spraken met Claudia over haar project Metamorphosis, haar creatieve proces, inspiratiebronnen en de betekenis van haar werk.

Kun je iets over jezelf vertellen? Wat is je achtergrond en hoe ben je in de fotografie beland?

‘Ik begon met fotograferen toen ik 15 was. Via MySpace deelde ik mijn werk en ontdekte ik dat fotografie een krachtige manier kan zijn om verbinding te maken met anderen. Na de middelbare school studeerde ik cultureel erfgoed, vlakbij mijn geboorteplaats Taranto in Italië, een stad die bekendstaat om haar combinatie van schoonheid en industriële vervuiling. Dit heeft mijn blik op de wereld gevormd.

Ik haalde mijn master aan de Nuova Accademia di Belle Arti (NABA) in Milaan, een academie die zich sterk richt op mode en fotografie. Daarna werkte ik twee jaar als fotoassistent voor kunst- en design tijdschriften.

Om mijn kennis te verbreden, deed ik nog een tweede master in digitale culturen. Ik raakte gefascineerd door nieuwe technologieën en de vervagende grens tussen het echte en het onwerkelijke. Deze fascinatie is nu de kern van mijn fotografische werk, dat erop gericht is om de kijker te prikkelen en uit te dagen.’

Hoe heb je jouw eigen stijl ontwikkeld?

‘Mijn stijl is ontstaan door te experimenteren met onconventionele technieken, zoals het combineren van de Deep Dream-generator van Google met foto's uit de echte wereld. Geïnspireerd door Aldous Huxley's The Doors of Perception voel ik me aangetrokken tot een psychedelische aanpak. Ik haal ook inspiratie uit werken zoals Tom Gunnings Fantasy of Color in Early Cinema, kunstenaars die spelen met levendige kleuren en licht, en filmmakers zoals Stanley Kubrick en Andrei Tarkovsky.

Ik onderzoek de grens tussen het echte en het onwerkelijke, waarbij ik digitale manipulatie en felle kleuren gebruik om de perceptie van de kijker te prikkelen.

Mijn proces is een mix van planning en spontaan experimenteren, vaak gevoed door muziek en filosofie. Zo heeft de ecologische filosofie van David Abram mijn project Metamorphosis beïnvloed, waarin ik onderzoek hoe wij de natuur ervaren. Met mijn werk wil ik traditionele perspectieven uitdagen door een combinatie van levendige kleuren en vernieuwende technieken.’

Lees de MPB-gids voor lichtschilderen.

Wat inspireert je om te creëren?

‘Ik haal mijn inspiratie uit allerlei bronnen, zoals muziek, film en nieuwe technologieën. Ik ben vooral geboeid door het snijvlak tussen werkelijkheid en fantasie, waar ze samenkomen en een verwarrende en uitdagende ervaring voor de kijker creëren. Ook thema's als klimaatverandering en onze relatie met de natuur motiveren me. Dit zie je terug in mijn project Metamorphosis, dat voortkomt uit het idee dat we diep verbonden zijn met de natuurlijke wereld.

Mijn creatieve proces is een mix van experimenteren en reflecteren, vaak gevoed door persoonlijke ervaringen, zoals de strijd van mijn vader tegen kanker en de vervuiling in mijn geboortestad Taranto. Fotografie begon voor mij als een manier om contact te maken met anderen en mijn gevoeligheid te uiten, vooral toen ik nog verlegen en geïsoleerd was. Inmiddels is het een essentieel deel van mijn leven geworden, dat me steeds weer inspireert om te creëren.

Ik vind inspiratie in onverwachte details, zoals verborgen elementen in mijn foto's, en in de interacties met kijkers die nieuwe inzichten geven in mijn werk. Ik geloof dat kunst hoop kan brengen, zelfs in donkere tijden, en die ontdekkingen en verbindingen blijven me motiveren om te blijven vernieuwen en ontdekken.’

Kun je ons meer vertellen over je project Metamorphosis en de tentoonstelling ervan bij Unseen Amsterdam?

‘Dit project begon vanuit mijn gevoeligheid voor klimaatverandering en de manier waarop we onze relatie met de natuur zien. Ik liet me inspireren door David Abram’s idee dat de natuur niet los van ons staat, maar deel uitmaakt van een groter geheel. Ik wilde onderzoeken hoe we de natuur vaak behandelen als een decor of object en onszelf de vraag stellen hoeveel we er echt om geven. In het project combineer ik landschappen uit mijn thuisregio Puglia, Italië, met die uit Nederland. Ik gebruik levendige, bijna kunstmatige kleuren om zowel de levendigheid van de natuur als onze consumptieve houding ertegenover weer te geven.

Metamorphosis werd voor het eerst getoond tijdens de FUTURES X MPB Residency en later in een kleine tentoonstelling in Modena, Italië. Nu presenteer ik het bij Unseen Amsterdam als onderdeel van de FUTURES-stand, waar ik ook nieuwe werken zal laten zien, zoals A New Era, dat erg abstract is. Door de werken te printen, komen ze op een tastbare manier tot leven en ontstaat er echte interactie met het publiek. Ik ben heel benieuwd hoe kijkers zullen reageren op deze nieuwe fase van mijn onderzoek.’

Hoe pak je het bewerken van je werk aan? Heb je een bepaalde filosofie of principes die je keuzes sturen?

‘Mijn manier van bewerken is flexibel en hangt af van de visie die ik wil realiseren. Ik gebruik een combinatie van analoge technieken, zoals gekleurde gels op de flitsers, en digitale aanpassingen in Photoshop, afhankelijk van de gewenste sfeer en uitstraling.

Ik houd me niet aan strikte regels, maar pas me aan de omstandigheden aan en sta open voor het onverwachte. Vaak sturen verrassingen, zoals details die ik tijdens het fotograferen over het hoofd zag, het eindresultaat en voegen ze nieuwe betekenislagen toe.

Mijn bewerkingsfilosofie draait om het vinden van een balans tussen intentie en spontaniteit. Zo krijgt elke foto de ruimte om zijn eigen verhaal te vertellen, vaak op manieren die ik van tevoren niet had kunnen bedenken.’

Welke uitrusting gebruik je en hoe belangrijk is het voor jou als fotograaf om met de juiste camera te werken?

‘Momenteel werk ik met een Nikon D750, een fantastische camera die ik al meer dan vijf jaar gebruik. Voor de FUTURES X MPB Residency leende MPB me de Nikon D850. De D850 heeft een hogere resolutie en is gemakkelijker in gebruik, vooral voor zelfportretten. Mijn favoriete lens op dit moment is de 24-120mm f/4G ED VR, omdat die veel veelzijdigheid biedt en ik mijn afstand tot het onderwerp eenvoudig kan aanpassen.

De juiste uitrusting is heel belangrijk voor mijn werk, omdat het invloed heeft op mijn aanpak en techniek. Het gewicht en de bediening van de camera bepalen mede hoe ik met mijn onderwerpen omga en het hele opnameproces. Ik heb een camera nodig die snel aanpassingen mogelijk maakt, omdat ik vaak snel werk, maar mijn stijl is niet gefocust op straatfotografie. Ik waardeer apparatuur die flexibiliteit biedt zonder dat ik extreem dicht bij mijn onderwerp hoef te komen.’

Welke rol speelt experimenteren in je werk?

‘Experimenteren is de kern van mijn werk. Ik begin vaak met het luisteren naar muziek en spelen in Photoshop, waarbij ik mijn verbeelding de vrije loop laat. Ik hou ervan om met ideeën te spelen en mijn foto's aan te passen op basis van mijn creatieve flow. Mijn aanpak wordt beïnvloed door allerlei bronnen, zowel visueel als niet-visueel, zoals boeken en filosofische concepten. Mijn creatieve proces is spontaan en wordt gevoed door een combinatie van bewuste en onbewuste inspiratie.’

Hoe definieer je succes als artiest? Is die definitie in de loop der tijd veranderd?

‘Voor mij betekent succes als kunstenaar het creëren van een unieke, fantasierijke wereld die tegelijkertijd een spiegel is van de huidige realiteit, inclusief thema's die de natuur en de mensheid raken. Het draait om het vinden van een balans tussen mijn persoonlijke visie en een betekenisvolle reflectie op het moderne leven.

Mijn definitie van succes veranderde aanzienlijk na de ziekte van mijn vader in 2021. Dit heeft mijn vastberadenheid om mijn passie te volgen, ondanks de twijfels van anderen, alleen maar versterkt. Voor mij gaat succes nu vooral om trouw blijven aan mijn droom en volhouden, zelfs als anderen sceptisch zijn.’

Hoe breng je persoonlijke expressie in balans met de verwachtingen of smaak van je publiek?

‘Persoonlijke expressie staat voorop in mijn kunst; ik wil altijd mijn innerlijke wereld op een esthetisch aantrekkelijke manier vastleggen. Tegelijkertijd is het belangrijk om open te staan voor feedback van het publiek.

Tijdens een tentoonstelling in Modena wilde een bezoeker bijvoorbeeld mijn werk Floating Islands kopen, terwijl ik het zelf niet als mijn sterkste werk beschouwde. Hij legde uit waarom dit specifieke beeld hem aansprak. Deze feedback gaf me een nieuw perspectief op mijn eigen werk. Door dergelijke input mee te nemen, kan ik mijn werk beter afstemmen op de impact die het heeft op anderen. Daarom neem ik dit stuk ook op in mijn komende tentoonstelling bij Unseen Amsterdam.’

Hoe blijf je gemotiveerd en geïnspireerd, vooral tijdens creatieve blokkades of periodes van twijfel?

‘Tijdens creatieve blokkades verdiep ik me vaak in lezen, wat nieuwe ideeën kan opwekken. Kunst beschouw ik als een bron van hoop, wat me helpt om door te zetten. Het wonen en werken in verschillende omgevingen houdt me bezig, en ik vind vaak nieuwe inspiratie door onverwachte details in mijn eigen werk te ontdekken. Dit helpt me om mijn creativiteit weer aan te wakkeren.’

Wat is het beste advies dat je hebt gekregen of welk advies zou je geven aan een aspirant-kunstenaar?

‘Het beste advies dat ik kan geven is om in jezelf en je creativiteit te geloven. Er zullen altijd twijfelaars zijn die je dromen onrealistisch vinden. Zelfs als je te maken krijgt met scepsis of uitdagingen, is het belangrijk om trouw te blijven aan je passie. 

AI kan creativiteit ondersteunen en nieuwe mogelijkheden bieden, maar het is belangrijk om voorzichtig te blijven. AI kan zowel opwindend als intimiderend zijn, vooral wanneer de grens tussen echte en synthetische inhoud vervaagt. Mijn hoop is dat technologie ons helpt om onze creatieve dromen na te jagen, zonder onze menselijkheid in gevaar te brengen.’

Zie je AI als een bedreiging voor jou als kunstenaar?

‘Ja, AI kan een potentiële bedreiging vormen, maar ik ben me bewust van de impact en beheer die zorgvuldig. AI kan verschillende versies van de werkelijkheid creëren, terwijl fotografie, hoewel ook gefilterd, een uniek perspectief biedt tussen werkelijkheid en kunst. Ik waardeer de mogelijkheid van fotografie om een visie door een lens te presenteren, wat anders blijft dan door AI gegenereerde inhoud.’

Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten?

‘Mijn volgende project is een samenwerking met een collectief van creatieven: een architect, twee ontwerpers, een filmmaker en een journalist. We gaan een open-source archief creëren om mijn geboortestad in het zuiden van Italië te documenteren. We willen de authenticiteit van de stad vastleggen, vrij van gentrificatie en de standaardisering die veel grote steden tegenwoordig kenmerken. Iedereen met een passie voor het project kan bijdragen aan het archief.’

Lees meer interviews op onze MPB Blog.