MPB ontmoet: dierenfotograaf Yana Wernicke

Yana Wernickes pad naar de dierenfotografie begon met haar eerste herinneringsfoto's van haar tijd in het Wildlife Sanctuary in Kameroen, waar ze haar opleiding volgde aan de gerenommeerde Berliner Ostkreuzschule, bekend om haar documentaire traditie. Haar passie voor dieren en de wens om in realiteiten te duiken die de nabijheid tot het dier laten voelen of het dierenlichaam vanuit ongewone perspectieven vastleggen, leidden haar tot een benadering die verder gaat dan de traditionele documentaire fotografie. We hadden de kans om met de kunstenares te spreken over haar werk en kregen waardevolle tips voor het beginnen in de artistieke dierenfotografie, evenals inzicht in haar werkwijze en uitrusting.

Yana's schilderijen ontstaan vaak op levensboerderijen, waar dieren die een leven in de industriële landbouw hebben doorgebracht, een nieuw thuis hebben gevonden. Haar kunst richt zich onder andere op landbouwhuisdieren zoals koeien en varkens, die vaak als een anonieme massa worden gezien: „Wat mij bijzonder fascineert aan deze zogenaamde landbouwhuisdieren, is hun fysieke aanwezigheid – hun gewicht en hun omvang“, legt Yana uit. „In de verwerking en marketing worden de dieren vaak in stukken gepresenteerd, en ik vind deze lichamen in werkelijkheid gewoon indrukwekkend.“

Voorbij het „gebruik“: De relatie tussen mens en dier in de schijnwerpers

Een ander aspect dat Yana aanspreekt, is de hechte band tussen de dieren en de mensen die voor hen zorgen: „Ik hou van dieren en droom er vaak van om omringd te zijn door hen en hun nabijheid te ervaren, maar omdat ik als fotograaf veel onderweg ben, is dat voor mij geen realistische levenssituatie. Daarom gebruik ik mijn fotografie om kort in de realiteiten te duiken waar ik naar verlang of die een innerlijke behoefte van mij vervullen.“

Voor fotografen die zichzelf graag eens in de artistieke dierenfotografie willen proberen, heeft Yana de volgende tips:

„Gewoon doen!“: Yana's tips voor de start in de artistieke dierenfotografie

Yana adviseert beginnende artistieke dierenfotografen om in eerste instantie hun eigen intuïtie te volgen en zich af te vragen „waarom“: „Het is vanuit een artistiek perspectief cruciaal om je bewust te worden van welk aspect van dieren je het meest fascineert.“

Vind je eigen kijk op dierenfotografie

Voor de ontwikkeling van een eigen beeldtaal raadt Yana aan om je te laten inspireren door andere fotografen en zelf veel te fotograferen: „De beste methode om erachter te komen welke beelden werken en een eigen stijl te ontwikkelen, is veel te fotograferen.“

Ontwikkel je eigen beeldtaal

Welke uitrusting je aan het begin voor dierenfotografie gebruikt, is voor Yana eerder bijzaak: „Laat je als beginnende fotograaf niet ontmoedigen als je denkt dat je nog niet de perfecte uitrusting hebt gevonden. Er zijn geweldige werken die met de goedkoopste of meest bizarre camera's zijn gemaakt. Bij artistieke dierenfotografie gaat het in de eerste plaats om je eigen perspectief. Mijn tip is dus: gebruik eerst wat je hebt, begin gewoon, en kijk waar de reis naartoe gaat.“

Richt je niet te veel op de apparatuur

Met betrekking tot de samenwerking met huisdiereigenaren of beheerders van opvangcentra adviseert Yana: „Deze mensen doen hun werk meestal vrijwillig en uit passie. Het is dus belangrijk om in gedachten te houden dat ze het erg druk hebben en weinig tijd, en welke meerwaarde je hen kunt bieden om bij hen te mogen fotograferen – of het nu is door hen de foto's te schenken of in ruil een paar foto's voor hun website te maken.“

Yana's beeldtaal wordt gekenmerkt door nabijheid en intimiteit. Om haar ervaringen zo indrukwekkend mogelijk vast te leggen en de focus op het essentiële te richten, ensceneert Yana niet en vertrouwt ze naast zwart-witfotografie vooral op natuurlijk daglicht: „Voor de zwart-witfotografie heb ik voornamelijk gekozen omdat het meeste bij mij in het bos of op de weide plaatsvindt en deze massa's groen anders de beelden erg zouden domineren. Ik vind zwart-wit ook juist met betrekking tot de interactie tussen mens en dier mooi, omdat je het lichamelijke zo beter kunt waarnemen en het gevoel hebt, op de een of andere manier dichterbij te zijn. Zodat het dier zich beter van de achtergrond onderscheidt en niet in de weide of het bos verdwijnt, fotografeer ik graag ook iets met een grotere diafragmaopening. Zo komen de structuren van de vacht of de huid ook beter tot hun recht. Bovendien werk ik graag met een lichte onscherpte.“

Ga respectvol om met dierenbezitters

Verder gaat Yana bij het fotograferen weinig strategisch te werk. Haar foto's ontstaan uit de betreffende situatie en worden meestal niet bewerkt: „Ik bewerk bijna niet na, maar neem de zwart-witfoto's zoals ze zijn en pas misschien heel licht de belichting of het contrast aan. Ik vind het ook helemaal prima als niet elke foto perfect is, omdat het beleefde zo nog authentieker overkomt.“

De kunst van het portret: nabijheid en intimiteit door zwart-witfotografie en natuurlijk licht

Omdat Yana voor haar werk met dieren veel onderweg is en veel foto's – maar ook video's – maakt, heeft ze gekozen voor een Sony systeemcamera die snel afdrukt en een goed dynamisch bereik biedt voor het spel met licht en schaduw: „Vroeger werkte ik altijd met een Canon-spiegelreflexcamera, maar sinds ik ook video's maak, ben ik overgestapt op een digitale camera van Sony, die kleiner en handzamer is en ook kan filmen.“ De foto's in dit artikel heeft ze nog met haar Sony A7R II gemaakt, maar inmiddels is ze overgestapt op de Sony A7R IV. En omdat ze zich op de set veel beweegt om de nabijheid van het dier te voelen en het juiste moment vast te leggen, werkt Yana het liefst met een lens met vaste brandpuntsafstand zoals de Sony FE 55mm f/1.8 ZA Sonnar T* of haar huidige Sony FE 50mm f/2.5 G, die ze bij MPB heeft gekocht.

Dank je, Yana, voor de spannende inzichten in je werk en je adviezen.

Als je meer wilt weten over Yana Wernicke en haar projecten, volg haar dan op Instagram (@yanawernicke).

Anders hangt Yana's fotografie af van de situatie. “Ik bewerk mijn foto's nauwelijks. Ik neem de zwart-witbeelden zoals ze zijn, en pas misschien de belichting of het contrast een beetje aan. Foto's hoeven niet perfect te zijn. Sterker nog, eventuele imperfecties helpen de foto's nog authentieker te laten lijken.”

Minder is meer: Yana's uitrusting voor de artistieke dierenfotografie

Dank je, Yana, voor de spannende inzichten in je werk en je adviezen.

Als je meer wilt weten over Yana Wernicke en haar projecten, volg haar dan op Instagram (@yanawernicke).