How To: Een Wildcamera Opzetten

Vishal Subramanyan studeert aan UC Berkeley en is een gepassioneerde natuurfotograaf die zich inzet voor het behoud van wilde dieren. Het vastleggen van dieren in hun natuurlijke omgeving is zijn grote liefde geworden. Lees verder voor zijn tips over wildcamera's, zodat je zelf een camera kunt maken om je favoriete dieren in hun natuurlijke leefgebied te fotograferen.

Aan jou het woord, Vishal.

Het is tegenwoordig moeilijk om op te vallen in de wereld van wildlifefotografie. Met een overvloed aan hoogwaardige telelenzen, toenemende toegang tot afgelegen locaties met wilde dieren en verbeterde nabewerkingssoftware, is het produceren van hoogwaardige natuurfoto's nog nooit zo eenvoudig geweest.

Al lange tijd hield ik me bezig met wildlifefotografie op de traditionele manier. Uitgerust met een teleNikon 500mm f/5.6E PF ED VR prime lens en de full frame Nikon D850, maakte ik vooral close-up beelden van dieren met wazige achtergronden. In 2022, na bijna 7 jaar op deze manier dieren te fotograferen, was ik gefrustreerd door het gebrek aan unieke beelden en was ik klaar om iets nieuws te proberen. Toen ontdekte ik wildcamera's.

Wat is een Wildcamera?

Wildcamera's zijn bewegingsgeactiveerde camera's die foto's of video's maken wanneer een dier voor de sensor langsloopt. De meeste wildcamera's op de markt gebruiken sensoren van lage kwaliteit en lage resolutie om dieren in het wild te monitoren. Ze leveren niet de hoge kwaliteit beelden waar de meeste fotografen naar op zoek zijn. Je kunt echter je oude digitale spiegelreflexcamera's, samen met een groothoeklens, ook omtoveren tot een cameraval. Dit type cameraval, bekend als een systeemcamera, stelt je in staat om beelden van hoge resolutie van dieren in het wild te verkrijgen. Ik begon met wildcamera's met mijn oude Nikon D7200 en 24-85mm lens die ik van een vriend had geleend.

Deze methode was om vele redenen intrigerend voor mij. Zoals ik al zei, wilde ik dat mijn beelden opvielen in een tijdperk waarin er een overvloed aan natuurfoto's op internet is. En camera was de manier om dat te doen. Deze methode sprak me ook aan omdat het efficiënter met mijn tijd omging en me veel minder opdringerig maakte voor het dier bij het fotograferen van wilde dieren.

Waarom een Wildcamera Gebruiken voor Wilde Dieren?

Een belangrijke manier waarop camera's unieke beelden creëren, is dat ze je in staat stellen om schuwe dieren vast te leggen die je normaal gesproken niet zou zien. In mijn geval hielpen ze me om beelden van poema's te maken, die vrijwel onmogelijk in het echt te fotograferen zijn. Wildcamera's bieden niet alleen de mogelijkheid om deze zeldzame onderwerpen vast te leggen, maar ook om ze vanuit bijzondere perspectieven te bekijken. Wildcamera's worden vaak gebruikt met groothoeklenzen die de omgeving in detail vastleggen. Dit zorgt voor een natuurlijker uiterlijk van de afbeelding en helpt je om een beter verhaal te vertellen over het dier en zijn leefomgeving.

Een andere reden waarom ik me aangetrokken voelde tot cameravallen, is dat het een tijdsefficiëntere vorm van fotografie is. Het gebruik van digitale spiegelreflexcamera's is een geweldige manier om een grote verzameling foto's op te bouwen zonder elke week uren in het veld te hoeven investeren. Begrijp me niet verkeerd, ik hou ervan om in het veld te zijn, maar als de tijd het niet toelaat, is cameravallen een geweldige manier om foto's van wilde dieren te maken.

Maar het belangrijkste is dat het gebruik van een wildcamera een minder ingrijpende manier is om beelden van wilde dieren vast te leggen. Wildlife fotografen gebruiken vaak onethische methoden zoals lokken, opzettelijk opjagen en veel te dicht bij dieren komen. Wanneer ik persoonlijk wilde dieren fotografeer, doe ik mijn best om mijn impact te minimaliseren, maar de beste manier om impact te minimaliseren is om helemaal niet aanwezig te zijn. Wanneer er geen mensen aanwezig zijn, is de kans veel groter dat de dieren zich natuurlijk gedragen wanneer ze door het landschap bewegen. Als natuurbeschermingsfotograaf is het mijn doel om wilde dieren in hun natuurlijke staat te illustreren met minimale verstoring. Het gebruik van een wildcamera voor wilde dieren maakt dit mogelijk.

Wildcamera Apparatuur

Een digitale spiegelreflexcamera val bestaat uit 4 hoofdonderdelen: de sensor, de apparatuur, de behuizing en de flitsers. Ik zal al deze hoofdcomponenten en de opties die op de markt beschikbaar zijn behandelen.

Sensor

De sensor is het belangrijkste onderdeel van een wildcamera. De twee belangrijkste soorten sensoren op de markt zijn passieve infrarood (PIR) en actieve infrarood (AIR) sensoren. De meest gebruikte sensor, de PIR, werkt door infrarood licht te detecteren dat wordt uitgezonden door objecten in zijn gezichtsveld. Actieve infraroodsensoren, vaak beam breaks genoemd, bestaan uit twee hoofdcomponenten — een transmitter en een ontvanger. Wanneer ze correct zijn uitgelijnd, wordt er een onzichtbare infraroodstraal gecreëerd en wordt de camera geactiveerd elke keer dat een dier de straal doorbreekt.

In tegenstelling tot PIR's, die een groot bereik hebben, bieden straalonderbrekingssensoren een extreme nauwkeurigheid en activeren ze precies op de plek waar je je op hebt gericht. Ze zijn ook veel minder gevoelig voor valse triggers door wind en zon. Het grote bereik van de PIR kan echter nuttig zijn voor bepaalde onderwerpen. PIR-sensoren zijn ook goedkoper, breed beschikbaar en gemakkelijker zelf te maken.

De meest gebruikte PIR-sensor voor cameratype wordt geproduceerd door Camtraptions. Cognisys, een ander bedrijf dat zich bezighoudt met cameratype, maakt ook PIR's die bekend staan om hun hoge mate van aanpasbaarheid. Ze maken ook AIR's die zijn ontworpen voor cameratype en de beste keuze zijn voor natuurfilmers.

Deze sensoren kunnen op je camera worden aangesloten in een bedrade of draadloze set-up. Bedrade set-ups kunnen de plaatsingsmogelijkheden beperken en zijn kwetsbaar voor knaagdieren die eraan knagen. Aan de andere kant hebben bedrade set-ups een betere batterijduur, maar dit probleem kan in draadloze set-ups worden gecompenseerd door het gebruik van externe battery packs en andere stroombronnen.

Camera

Misschien wel het belangrijkste onderdeel van je wildcamera set-up is de eigenlijke camera. Het mooie van wildcamera's is dat je geen high-end camerabody's en lenzen nodig hebt. Voor mijn set-ups gebruik ik oude Nikon D600, Nikon D7200 en Nikon D3300 camera's.

Zowel digitale spiegelreflex- als systeemcamera's kunnen voor dit soort set-ups worden gebruikt, maar digitale spiegelreflexen bieden veel meer batterijduur, wat belangrijk is als je hoopt je camera voor langere tijd buiten te laten staan. Zelfs wanneer ze in een behuizing worden gehouden, kunnen deze camera's vaak kwetsbaar zijn voor de elementen, dieren of diefstal, dus het gebruik van een dure systeemcamera kan een risico zijn. Ik probeer te zoeken naar digitale spiegelreflexen die een goede resolutie (minstens 20 MP) en dynamisch bereik hebben, maar niet te duur of high-end zijn. Zowel full-frame als APS-C sensoren kunnen uitstekend werken voor dit soort set-ups.

Lens

Naast een camera heb je ook een groothoeklens nodig om beelden van de wilde dieren vast te leggen. Een groothoeklens is belangrijk omdat je camera vrij dicht bij je onderwerp zal zijn, wat betekent dat je foto's met een lage brandpuntafstand worden genomen. Deze groothoeklens stelt je ook in staat om de omgeving in je beeld op te nemen. Nikon 18-55mm f/3.5-5.6G VR II lenzem zijn mijn favoriet. Het brandpuntafstandbereik is perfect, de prijs is geweldig en het levert zeer hoogwaardige beelden.

Flitser

Vervolgens heb je off-camera nodig, die licht geven voor de beelden 's nachts wanneer het natuurlijke licht laag is. Meestal worden er per set-up minstens twee flitsers gebruikt, geplaatst in hoeken die het gebied verlichten waar je je op hebt gefocust.

Voor cameravalflitsers heb je flitsen nodig met een lange stand-bytijd. Hierdoor kunnen ze inactief slapen, wat veel batterij bespaart. De Nikon SB-28 wordt beschouwd als de beste flits voor cameravallen. Hij kan meer dan een maand in het veld blijven voordat de batterij leeg is. Ontdek meer in onze gids voor de beste Nikon flitsers.

Wanneer je flitsers plaatst, houd ze dan boven je onderwerp en op lage intensiteit. Dit helpt om natuurlijker ogende verlichting voor je foto te creëren. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, wordt de meeste wilde dieren helemaal niet gestoord door het zachte flitsen. 

Ten slotte moet je ook de camera's en flitsers huisvesten om ze te beschermen tegen de elementen en nieuwsgierige dieren. Camera's zoals Camtraptions en Cognisys verkopen behuizingen, maar je kunt het ook gemakkelijk zelf doen met een van de harde Pelican koffers.

Wildcamera Beelden

Mijn drie belangrijkste wildcameraprojecten tot nu toe waren het documenteren van poema's in Californië, mesopredatoren (coyotes, bobcats, vossen) in Californië, en, het meest ambitieuze van allemaal, het fotograferen van een melanistische luipaard in India.

Mijn avontuur met wildcamera's begon met een poging om hoogwaardige foto's te maken van wilde poema's in mijn thuisstaat Californië. Een wildbioloog van UC Berkeley tipte me over een plek een paar uur ten zuiden van mijn huis waar veel poema-activiteit was. Ik ging daarheen en installeerde mijn eerste camera, een langdurige set-up die slechts eens in de 3-6 weken zou worden gecontroleerd. Na 6 weken geduldig wachten keerde ik terug naar de plek, maar had geen poema's vastgelegd.

Na nog drie weken keerde ik terug naar de locatie en was dolblij om een poema op mijn camera te zien. Maar toen ik de foto op het grote scherm bekeek, had deze allerlei problemen. De camera reageerde te laat, waardoor de poema uit het frame was geknipt. De verlichting was te fel. En mijn camera stond te hoog opgesteld, wat een ongemakkelijke naar beneden gerichte hoek creëerde.

Nadat ik deze instellingen en problemen had aangepast, verliet ik de locatie, vol verwachting uitkijkend naar het volgende bezoek van een leeuw. Na nog eens drie weken ging ik enthousiast de camera weer controleren en was geschokt om te zien dat poema's 5 keer hadden bezocht. Het duurde meer dan 5 maanden, maar ik kreeg eindelijk mijn droomfoto van een jonge poema die bij zonsopgang voor de camera pauzeerde.

Mijn volgende project betrof het vastleggen van kleinere roofdieren zoals lynxen, coyotes en grijze vossen. Rond dezelfde tijd dat ik de opstelling voor de poema's maakte, vond ik een wildpad langs een beek dat druk werd bezocht door deze dieren. Ik plaatste daar mijn tweede digitale spiegelreflexcamera val en het wachten begon.

In tegenstelling tot poema's, die meestal maar eens per maand op een plek langskomen, bezochten deze dieren mijn camera vaker. In plaats van een spel van geduld, draaide dit project helemaal om aanpassing. Omdat de dieren zo vaak langs de camera kwamen, had ik de tijd om alles tot in de perfectie af te stellen. Ik controleerde deze camera elke twee weken, waarbij ik de flitskracht aanpaste, de camera verplaatste en het brandpunt veranderde om de afbeelding te perfectioneren. Gedurende deze tijd stelden de verschillende aanpassingen die ik aan mijn set-up deed me in staat om veel beelden van coyotes, bobcats en grijze vossen vanuit unieke perspectieven vast te leggen.

Na 3 maanden aan dit project te hebben gewerkt, haalde ik deze camera set-up naar beneden voor mijn meest ambitieuze project tot nu toe. Ik was uitgenodigd op een privé-theeplantage in Zuid-India voor 10 dagen om te proberen een van de mooiste en meest ongrijpbare wezens vast te leggen — een melanistische luipaard. Ik kwam uitgerust met zowel mijn systeemcamera's als verschillende verkenningscamera's.

Dit project was moeilijk, simpelweg vanwege de tijdsbeperking van 10 dagen. In tegenstelling tot mijn langdurige opdrachten in Californië, controleerde ik deze camera set-ups elke dag gedurende mijn tijd op het theeplantage. Na de eerste 8 dagen had ik slechts één foto van een stekelvarken vastgelegd. Op de 9e dag kwam er een familie van lippenberen langs, maar nog steeds geen luipaard. Ik begon de hoop te verliezen.

Op de laatste ochtend voor zonsopgang ging ik de camera ophalen voordat ik terug naar de stad reed. Terwijl ik door de foto's bladerde, ontdekte ik dat de melanistische luipaard slechts een paar uur eerder was langsgekomen! Het was een absoluut geweldige ervaring om dit schuwe dier op camera vast te leggen.

Hoewel het gebruik van camera zijn voor- en nadelen heeft, kan het een lonende, goedkope en niet-intrusieve manier zijn om beelden van dieren in hun natuurlijke leefomgeving vast te leggen.

Bedankt, Vishal, voor deze gids over wildlcamera's. Voor meer van zijn werk, bezoek @vishalsubramanyan.

Veelgestelde vragen over wildcamera's

Hoe werken wildcamera's?

Wildcamera's zijn een effectieve manier om te zien welke dieren rondlopen als er niemand kijkt. Het zijn bewegingsgeactiveerde camera's die foto's maken of video's opnemen wanneer er iets voor hen beweegt. De meeste wildcamera's gebruiken infraroodsensoren, wat betekent dat ze warmte en beweging kunnen detecteren, zelfs in het donker, zodat je dieren kunt vastleggen wanneer ze 's nachts het meest actief zijn.

Deze camera's worden meestal aan een boom bevestigd of op een stabiele ondergrond geplaatst op plekken waar dieren waarschijnlijk langskomen, zoals bij paden, waterpoelen of in de buurt van voedselbronnen. Eenmaal geïnstalleerd, doen ze stilletjes hun werk zonder de dierenwereld te verstoren. 

Wildcamera's zijn geweldig om een kijkje te nemen in het geheime leven van dieren—of je nu een natuurliefhebber, een achtertuinontdekker of een beginnende natuurbeschermer bent. Ze zijn ook nuttig voor het volgen van patronen, het leren van diergedrag, of gewoon voor de lol om te zien wie er in jouw hoekje van de wildernis opduikt.

Wat activeert een wildcamera?

Wildcamera's worden geactiveerd door beweging en warmte. In feite, alles wat voor hen langs komt en een warmteafdruk afgeeft. De meeste cameravallen gebruiken een ingebouwde bewegingssensor, een passieve infraroodsensor (of PIR). Wanneer iets warms, zoals een dier, door de detectiezone van de sensor beweegt, maakt de camera automatisch een foto of begint een video op te nemen.

Deze combinatie van beweging en warmte helpt het aantal valse alarmen te verminderen van dingen zoals bladeren die in de wind waaien of verschuivende schaduwen – hoewel het niet waterdicht is. Daarom is plaatsing cruciaal. Een goed gepositioneerde camera is meer geneigd om echte wilde dierenactiviteit op te vangen en minder geneigd om batterij of geheugen te verspillen aan lege opnames.

Sommige geavanceerdere camera bieden ook opties voor Time-lapse of geplande opnames, maar voor de meeste set-ups is het gewoon de combinatie van warmte en beweging die het werk doet.

Wat zijn de nadelen van wildcamera's?

Hoewel wildcamera's een geweldige kans bieden om een glimp van wilde dieren op te vangen, zijn ze niet perfect.

Een grote uitdaging zijn valse triggers. Cameratypes kunnen soms foto's maken van dingen zoals door de wind bewogen takken, vallende bladeren of veranderingen in zonlicht, waardoor je geheugenkaart vol raakt met lege opnames. Aan de andere kant kunnen ze snel bewegende dieren missen als de bewegingssensor niet snel genoeg is of niet goed gepositioneerd is.

Een andere overweging is de levensduur van de batterij en de opslag. Als de camera op een afgelegen plek staat, kan het lastig zijn om terug te gaan en de batterijen en geheugenkaarten te controleren of te vervangen. Bovendien kan het weer zwaar zijn voor de apparatuur—regen, sneeuw of extreme hitte kunnen schade toebrengen aan de uitrusting als deze niet goed genoeg is gebouwd om de elementen te weerstaan.

Ten slotte is er altijd een klein risico op diefstal of sabotage, vooral in gebieden waar andere mensen je set-up kunnen tegenkomen. Maar met een beetje planning en de juiste apparatuur kunnen de meeste van deze problemen worden omzeild.

Op zoek naar meer wildlife content?

Dit artikel maakt deel uit van de MPB Gids: Wildlife fotografie en Videografie, onze uitgebreide kijk op het maken van wildlife beelden, met camera-aanbevelingen, advies en interviews met experts.